2011-02-03

3. ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΕΝΗ ΜΕΛΕΤΗ - ΑΝΑΛΥΣΗ ΥΠΟ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ "Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΝΙΟΥ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΦΥΛΟΥ" ΚΑΙ ΕΚ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥ ΕΝΑ ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΛΗΡΕΣ ΟΣΟ ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ "ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥ ΜΟΥΝΙΟΥ" - ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ





"Θέλω στα μπουζούκια απόψε να με πάς"

“Θέλω στα μπουζούκια
απόψε να με πάς,
για δικό μου κέφι
τα φράγκα να σκορπάς”
Γιώργος Μητσάκης

Το τραγούδι αυτό γράφτηκε επί παραγγελία από τους μαγαζάτορες των νυχτερινών κέντρων οι οποίοι γνώριζαν πολύ καλά τις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες που επικρατούσαν στις δεκαετίες του 50 και του 60.
 
Ο άνδρας είχε τα φράγκα και η γυναίκα τον τρόπο να τον βάλει στο βρακί της. Αυτό ήταν γεγονός. Οι μαγαζάτορες των νυχτερινών κέντρων ήθελαν τα φράγκα των ανδρών γι αυτό και προέτρεπαν τις γυναίκες μέσα από τα καψουροτράγουδα που αυτοί με παραγγελίες κατασκεύαζαν να τους σπρώξουν στην άλογη σπατάλη που θα γέμιζε τα δικά τους ταμεία.
 

"Είμαι εγώ γυναίκα φίνα ντερμπεντέρισα"
Άλλωστε μία γυναίκα θα μπορούσε με το δίκιο της να κομπάσει:

 “είμαι εγώ γυναίκα φίνα ντερμπεντέρισα
 πού τους άνδρες σαν τα ζάρια τους μπεγλέρησα”

Τα καψουροτράγουδα χαρακτηρίζουν τα μέλη αυτά του ανδρικού φύλου που έχουν απολέσει τον ανδρισμό τους και έχουν γίνει υποχείρια των γυναικών.
"Λίγο–λίγο θα με συνηθίσεις"
Χαρακτηριστικό της κατάστασης αυτής είναι το τραγούδι «Λίγο–λίγο θα με συνηθίσεις» (Σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, μουσική Απόστολου Καλδάρα με ερμηνευτές τον Γιώργο Νταλάρα, τον Μιχάλη Μενιδιάτη, και την Γιώτα Λύδια):

Μ' αφήνεις τώρα που έμαθα κοντά σου
και ζω μονάχα για τον έρωτά σου
κι είμαι κομμάτι από την καρδιά σου
όχι όχι μη με παρατάς όχι όχι κι ας μη μ' αγαπάς

Μείνε μαζί μου και μη μ' αγαπήσεις
μόνο τα χάδια σου να μου χαρίσεις
και λίγο λίγο θα με συνηθίσεις
όχι όχι μη με παρατάς όχι όχι κι ας μη μ' αγαπάς

Τι θα γίνω μες στη ζωή αν ξυπνήσω ένα πρωί
και κοιτάξω την αγκαλιά μου από μέσα να λείπεις εσύ

Μείνε μαζί μου και μη μ' αγαπήσεις
μόνο τα χάδια σου να μου χαρίσεις
και λίγο λίγο θα με συνηθίσεις
όχι όχι μη με παρατάς όχι όχι κι ας μη μ' αγαπάς
"Στ’ Αποστόλη το κουτούκι"

Όταν ο φτωχός φάει την χλαπάτσα του δεν θα πάει σε ακριβά κέντρα για να ακούσει «Αρχοντο–Ρεμπέτικα» αλλά «Στ’ Αποστόλη το κουτούκι»
 
(Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Ερμηνευτές: Γρηγόρης Μπιθικώτσης)

Στ’ Αποστόλη το κουτούκι
στ’ Αποστόλη το κουτούκι
στ’ Αποστόλη το κουτούκι
πήγα κι άκουσα μπουζούκι.
Και στο στενό το μαγαζί
μπήκε κι ο πόνος μου μαζί.

Κι όπως έκλαιγε το τέλι
κι όπως έκλαιγε το τέλι
κι όπως έκλαιγε το τέλι
έκλαψα κι εγώ μαζί.

Αποστόλη αδερφέ μου
Αποστόλη αδερφέ μου
Αποστόλη αδερφέ μου,
σαν πονάς τι κάνεις, πέ μου.

Πώς νταγιαντιέται ο χωρισμός
και της γυναίκας ο καημός;

Αποστόλη αδερφέ μου
Αποστόλη αδερφέ μου
Αποστόλη αδερφέ μου,
πες μου εσύ που ’σαι παθός.

Και στο στενό το μαγαζί
μπήκε κι ο πόνος μου μαζί.
Κι όπως έκλαιγε το τέλι
κι όπως έκλαιγε το τέλι
κι όπως έκλαιγε το τέλι
έκλαψα κι εγώ μαζί.

Εκεί στο τραπέζι που τα πίνει,
λείπει το ποτήρι της,
Λείπουν τα γλυκά της λόγια,
που άκουγε απ' τα χείλη της.

"Η θύμησή σου τη νύχτα αυτή"

(Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Ερμηνευτές: Στέλιος Καζαντζίδης)

Η θύμησή σου τη νύχτα αυτή
Μες στην καρδιά μου, είναι καρφί

Όπου ρίξω την ματιά μου
βλέπω την σφραγίδα σου
κι αν ματώνει η καρδιά μου
ζω με την ελπίδα σου

Εύχεται στο τραγούδι:


Τι να σου κάνει μια καρδιά;
Μακάρι νά ΄χα δυο καρδιές
μες στην ζωή την ψεύτρα
η μια να λειώνει στις φωτιές
κι άλλη νά 'ναι πέτρα.


"Μακάρι να 'χα δυο καρδιές"

(Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Αντώνης Κατινάρης
Ερμηνευτές: Γρηγόρης Μπιθικώτσης)

Μες την ζωή μου τη πεζή
και τη βασανισμένη
τι να σου κάνει μια καρδιά
κι αυτή σακατεμένη

Μακάρι να 'χα δυο καρδιές
η μια για να πονάει
κι όταν την πνίγουν οι καημοί
η άλλη να γλεντάει


Μπροστά στην κατάντια του αυτή και την αγαμία του ο άνδρας θα στραφεί σε ότι φορά φουστάνια, είτε είναι πλυμένο, αγράμματο. Έτσι λιγουρεύεται την «τσιγγάνα στο τσαντίρι της» ή τραγουδά για ένα «γαρύφαλο στ’ αυτί» και αναζητά «που είναι το τσαντήρι σου για να ‘ρθω να σε πάρω»

Σύντομα θα αναζητήσει τις «όμορφες στην Βαγδάτη» διότι ως γνωστόν οι τσιγγάνες που κατάγονται από την Ινδία εμφανησιακά δεν διαφέρουν από τις Ιρακινές.

"Όμορφες στην Βαγδάτη"

(Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Στέλιος Χρυσίνης)

Μες την όμορφη Βαγδάτη
θα σου χτίσω ένα παλάτι
για την πλάνα ομορφιά σου
την γλυκιά την ξακουστή
να σε βλέπουν και να λένε
αχ πια πριγκίπισσα ειν‘ αυτή

Ωωωωωω φιλντισένιους αργιλέδες
και μπουζούκια με γιαρέδες
θα ‘χω για χατίρι σου
τα σεκλέτια σου να πίνεις
στ’ αργυρό ποτήρι σου

Στα βελούδα θα ξαπλώνεις
και τη φούστα σου θ’ απλώνεις
κι αραπάδες θα σου λένε
το γιαλέλι το γλυκό
και θα γέρνω εγώ κοντά σου
και γλυκά θα σε φιλώ

Ωωωωωω φιλντισένιους αργιλέδες
και μπουζούκια με γιαρέδες
θα ‘χω για χατίρι σου
τα σεκλέτια σου να πίνεις
στ’ αργυρό ποτήρι σου

Έτσι την δεκαετία του ’50 την Ελλάδα θα πλημμυρίσουν οι Μαντουβάλες και οι Συγκουάλες

Κάποτε η Ινδία κατέκτησε τους Έλληνες. Αυτή η κατάκτηση ήταν φαντασμαγορική, γεμάτη χρώματα, μουσικές και τραγούδια. Συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του '50 με μία ταινία. Είχε τίτλο "Μαγκάλα, το ρόδον των Ινδιών" (Aan). Η παγκόσμια επιτυχία αυτής της ταινίας αποτέλεσε την αφορμή να ξεκινήσει μία ευρεία εισαγωγή ταινιών από την Ινδία στην Ελλάδα. Μία ανταλλαγή που κράτησε κάπου 15 χρόνια, με τη μεγαλύτερη συχνότητα μεταξύ των ετών 1958-1962. Εκατό και πλέον ταινίες προβλήθηκαν στην Ελλάδα, όχι πάντα οι καλύτερες, με θέματα κοινωνικά, ερωτικά, ιστορικά ή μυθολογικά. Χαρακτηρίζονταν από έντονο μελοδραματισμό και εκείνο που τις έκανε ιδιαίτερα αρεστές ήταν τα άφθονα τραγούδια που περιείχαν. Τα τραγούδια στις ινδικές ταινίες δεν ερμηνευόταν από τους ίδιους τους ηθοποιούς όπως πιστευόταν, αλλά από διάσημους playback τραγουδιστές. Κορυφαίες ανάμεσα στις γυναίκες τραγουδίστριες υπήρξαν η Lata και η Shamshad Διασημότεροι μεταξύ των ανδρών ήταν ο και ο Mukesh. Οι συνθέτες που μονοπώλησαν τη μουσική επένδυση των ινδικών ταινιών ήταν ο Naushad και οι Shankar - Jaikishan.

Φωτεινά παραδείγματα εκείνων των ινδικών λαϊκών μιούζικαλ και με τεράστια εμπορική επιτυχία, υπήρξαν "Ο αλήτης της Βομβάης" (Awaara) και η θρυλική "Γη ποτισμένη με ιδρώτα" (Mother India). Χείμαρροι δακρύων χύθηκαν την εποχή εκείνη για τις πρωταγωνίστριες Ναργκίς και Μαντουμπάλα. Η επιτυχία των ινδικών έργων, είχε σαν αποτέλεσμα να επισκεφθούν την Ελλάδα διάσημες Ινδές ηθοποιοί, όπως η Ναργκίς και η Νούταν.

Εκείνο που άρεσε στους Έλληνες θεατές περισσότερο στις ινδικές ταινίες, ήταν τα τραγούδια τους. Αυτό κέντρισε το επιχειρηματικό δαιμόνιο ορισμένων ελλήνων λαϊκών συνθετών που διασκεύασαν ή αντέγραψαν ινδικά τραγούδια, και με ελληνικούς στίχους τα παρουσίασαν ως δικά τους δημιουργήματα. Με αυτόν τον τρόπο η εισβολή της Ινδίας και στην ελληνική μουσική ήταν αναπόφευκτη. Παραδόξως εκείνα τα τραγούδια που στο σύνολο της ελληνικής δισκογραφίας των δεκαετιών 1950-1960 αποτελούν μικρό ποσοστό, έμειναν παρ' όλα αυτά διαχρονικά, θα λέγαμε ίσως και κλασσικά. Αποτελούν πλέον αντιπροσωπευτικά "ελληνικά" λαϊκά τραγούδια εκείνης της περιόδου.

Γνωστότερα παραδείγματα: "Αυτή η νύχτα μένει", "Καρδιά μου καημένη", "Όσο αξίζεις εσύ" κ.ά. Το όνομα της διάσημης Ινδής ηθοποιού Μαντουμπάλα έγινε θρύλος στην Ελλάδα με τις μεγάλες επιτυχίες του Στέλιου Καζαντζίδη: "Μαντουμπάλα" και "Αράπικα κορμιά".

Όμως σύντομα αυτές οι διασκευές ή αντιγραφές έγιναν αντιληπτές και τα τραγούδια εκείνα κατακεραυνώθηκαν μέσω του Τύπου με χαρακτηρισμούς όπως: Ινδοπρεπή, Ινδιάνικα, Ινδο-γυφτοειδή κατασκευάσματα κλπ. Έτσι τα ινδικά τραγούδια και η μόδα τους έληξαν άδοξα.
 
Μανουήλ Τασούλας

Προτείνονται τα βιβλία:

"Ινδοπρεπών αποκάλυψη" (Ελένη Αμπατζή - Μανουήλ Τασούλας σκδόσεις ΑΤΡΑΠΟΣ)
"Ναργκίς" (Μανουήλ Τασούλας εκδόσεις ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ)

Η μαγεία του ινδικού κινηματογράφου μέσα από τα τραγούδια που κατέκτησαν την Ελλάδα στις δεκαετίες του '50 και '60.

Συλλογή με αυθεντικές ηχογραφήσεις.


Τραγούδια από τις ταινίες του ινδικού κινηματογράφου

Τραγούδια από τις ταινίες:

AWAARA, 1951
Aan, 1952
AURAT, 1953
ANARI, 1955
CHINA TOWN, 1962
BOOT POLISH, 1954
MELA, 1948
 
Τίτλος τραγουδιού / Τίτλος ταινίας / Έτος / Μετάφραση τίτλου τραγουδιού Συνθέτης / ερμηνευτής πρωτότυπης ινδικής έκδοσης Ελληνικός τίτλος / Συνθέτης που υπογράφει την ελληνική έκδοση / Χρονολογία / Ερμηνευτής

1. ULFAT KA SAAZ
AURAT, 1953
(Συνθέστε τραγούδι της αγάπης) Sankar - Jaikishan / Lata Mangeshkar Αυτή η νύχτα μένει / Στ. Καζαντζίδης / 1959 / Στ. Καζαντζίδης
2. SAB KUCHH SIIKHA HAMNE
ANARI, 1955
(Έμαθα τα πάντα, δεν έμαθα να είμαι έξπνος) Sankar - Jaikishan / Mukesh Γύρισε κοντά μου / Β. Περπινιάδης / 1962 / Β. Περπινιάδης
3. YAMA, YAMA, YAMA
CHINA TOWN, 1962 Ravi Shankar Sharma / Asha Bhonsle - Mohammad Rafi Μου λένε να μην κλαίω / Στρ. Καμενίδης / 1963 / Μιμίκα Καζαντζή
4. DUNIAVALON SE DUUR
UJAALA, 1959
(Από τον κόσμο μακρυά) Sankar - Jaikishan / Lata Mangeshkar - Mukesh Όσο αξίζεις εσύ / Απ. Καλδάρας / 1963 / Μαν. Αγγελόπουλος
5. UNCHI UNCHI DUNIA KΙ DIVARE
NAAGIN, 1954
(Στα πανύψηλα τείχη του κόσμου) Hemant Kumaar / Lata Mangeshkar Όση γλύκα λεχουνε τα χείλη σου / Απ. Καλδάρας / 1963 / Μαν. Αγγελόπουλος
6. GAO TARANE MAN KE
AAN, 1952
(Πείτε τραγούδια της ψυχής) Naushad / Shamshad Begam - Lata Mangeshkar - Mohammad Rafi Το πικραμένο γράμμα / Μπ. Μπακάλης / 1960 / Μαν. Αγγελόπουλος
7. TERE BINA AAG YEH CHANDNI
AWAARA, 1951
(Χωρίς εσένα είναι φωτιά το φως του φεγγαριού) Sankar - Jaikishan / Lata Mangeshkar - Manna Dey Στον ουρανό και στη γη / Στ. Καζαντζίδης / 1960 / Στ. Καζαντζίδης - Μαρινέλλα
8. GHAR AAYA MERA PARDESI
AWAARA, 1951
(Γύρισε σπίτι ο ξένος μου) Sankar - Jaikishan / Lata Mangeshkar Είσαι η ζωή μου / Στ. Καζαντζίδης / 1959 / Στ. Καζαντζίδης - Μαρινέλλα
9. AAJAO TARAPT HAI ARMAN
AWAARA, 1951
(Έλα, σε ποθούν τα αισθήματά μου) Sankar - Jaikishan / Lata Mangeshkar Μαντουμπάλα, 1959 / Η επιστροφή της Μαντουμπάλα, 1964 / Ήρθα πάλι κοντά σου, 1959 / Στ. Καζαντζίδης / Στ. Καζαντζίδης - Μαρινέλλα
10. SATHI HAATH BARHANA NAYA
DAUR, 1957
(Δώσε το χέρι σου σύντροφε) O. P. Nayyar / Mohammad Rafi - Asha Bhonsle Γύρισε πάλι κοντά μου, 1962 / Πόνεσα για σένα πόνεσα, 1964 / Ο γυρισμός, 1966 / Βούλα Πάλλα / Βούλα Πάλλα
11. TUMHARE HAI TUMSE
BOOT POLISH, 1954
(Δικά σου είναι και από εσένα περιμένουν καλοσύνη) Sankar - Jaikishan / Mohammad Rafi - Asha Bhonsle Μακάρι να μάθω πως έχεις πλουτίσει / Μπ. Μπακάλης / 1962 / Πέτρος Αναγνωστάκης - Νίτσα Αντωνάτου
12. CHANDA TALE, PANKA JHALE PYAR Kl
PYAAS, 1961
(Κάτω από το φεγγάρι κουνιέται η βεντάλια) Vasant Desai / Lata Mangeshkar - Giita Datt Αγάπη τόσο όμορφη / Βούλα Πάλλα / 1964 / Βούλα Πάλλα
13. JO TUM TO RO PIYA JHANAK-JHANAK PAYAL
BAJE, 1955
(Κρίσνα, αν σπάσεις τους δεσμούς, εγώ δε θα τους σπάσω) Vasant Desai / Lata Mangeshkar Με δέρνουν χίλιοι πόνοι / Απ. Καλδάρας / 1962 / Στ. Καζαντζίδης
14. YEH ZINDAGI KE MELE
MELA, 1948
(Τα πανηγύρια της ζωής) Naushad / Mohammad Rafi Παιδί μου γύρνα πίσω / Βούλα Πάλλα / 1963 / Βούλα Πάλλα
15. Al CHAAND KAL JO AANA
DEVTA, 1956
(Φεγγάρι που θα 'ρθεις αύριο) Chitalkar Ramachandra / Lata Mangeshkar Πριν μου φύγεις γλυκιά μου / Απ. Καλδάρας / 1963 / Στ. Καζαντζίδης
 
Υπήρχαν ένα σωρό άνδρες πού καταστράφηκαν οικονομικά από τις γυναίκες ενώ άλλοι τόσοι ήταν πρόθυμοι να καταστραφούν οικονομικά αλλά και συναισθηματικά, ηθικά, ή κοινωνικά για να διαπιστώσουν αν το αρπακτικό πού έπεσε επάνω τους, τους αγαπά πραγματικά.

Έτσι ακούμε τον λαϊκό βάρδο Στέλιο Καζαντζίδη σε κατάσταση απελπιστική πού είναι να τον κλαίνε και οι ρέγκες (σε στίχους Πυθαγόρα και μουσική Βασίλη Βασιλειάδη) να σπαράζει:

"Θα τα κάψω τα ρημάδια τα λεφτά μου"

“Θα τα κάψω τα ρημάδια τα λεφτά μου
για να δώ αν την καρδιά μου ή το χρήμα αγαπάς

Πώς θα μάθω τι ζητάς
Κι αν αλήθεια μ’ αγαπάς.

Πήρες την καρδιά μου
Πάρε τα λεφτά μου
Πάρτα και χαλάλι σου
Ξέρεις πως πονάω
Ξέρεις πως ζητάω
Μόνο την αγάπη σου.

Αμφιβάλλω και πονώ
Κι άκρη δεν μπορώ να βρώ.
 
"Ρίχτε στο γυαλί φαρμάκι"

Σύντομα όμως οι αμφιβολίες του θα γίνουν πραγματικότητα και η απελπισία του θα τον οδηγήσει να πεί (Σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και μουσική Απόστολου Καλδάρα):

“Ρίχτε στο γυαλί φαρμάκι, μονορούφι να το πιώ.
Είναι ο πόνος μου μεγάλος κι η φουρτούνα που περνώ.

Ήταν γλυκό το στόμα της
Μα ψεύτικη η αγάπη της
Ψεύτικη η αγάπη της
Μα ανάθεμα τα χείλη της.

Ρίχτε στο γυαλί φαρμάκι, να το πιώ σαν το κρασί.
Για δυό μάτια που έχω χάσει, μαύρη βλέπω την ζωή.


"Ποιος θα με πληροφορήσει"


Έτσι ο εξευτελισμένος άνδρας ρίχνει το δάκρυ κορόμηλο. Για μια στιγμή συνειδητοποιεί την κατάντια του και προσπαθεί να δικαιολογηθεί (Σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και μουσική Απόστολου Καλδάρα με ερμηνευτή τον Στέλιο Καζαντζίδη):

“Ποιος θα με πληροφορήσει ποιος μπορεί να μου το πεί
όταν ένας άνδρας κλαίει από αγάπη αν είναι ντροπή.

Όταν τα μάτια τα ανδρικά τα δείτε δακρυσμένα,
Τι έχουν και δακρύζουνε ρωτήσετε εμένα.

Για να κλαίει ένας άνδρας θα χει αιτία σοβαρή
(Το πόσο σοβαρή όμως είναι η αιτία το θέλει το εθελόδουλο του χαρακτήρα του)
Μια χαμένη αγάπη κλαίει, κλαίει μια καταστροφή.

"Όποιος με κατηγορήσει για τα δάκρυά μου αυτά,
Δεν θα έχει αγαπήσει, ούτε θα ΄χει και καρδιά.

"Να μ΄αγαπήσεις είναι αργά"

Το τραγούδι αυτό έρχεται να απαντήσει στο (Σε στίχους Πυθαγόρα και μουσική Γιώργου Κατσαρού με ερμηνεύτρια την Μαρινέλλα):

Να μ΄ αγαπήσεις είναι αργά
Και γνώμη να σου αλλάξω
Τρέξε να βρείς την μοίρα σου
Κι εγώ καιρό να κλάψω

Στο καλό καημέ μου πικρέ
Κι αγαπημένε
Και μην κλάψεις για μένα ποτέ
Οι άνδρες δεν κλαίνε, δεν κλαίνε

Κόψε τη σάπια την κλωστή
Που χρόνια μας ενώνει
Και πλάι σου και μοναχή
Ήμουνα παντα μόνη

Στο καλό καημέ μου πικρέ
Κι αγαπημένε
Και μην κλάψεις για μένα ποτέ
Οι άνδρες δεν κλαίνε, δεν κλαίνε
 
"Τι έχει και κλαίει το παιδί"

Υπάρχουν άλλοι που την κατάντια του αυτή την δικαιολογούν (Σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, μουσική Σταύρου Ξαρχάκου με ερμηνεύτρια την Μελίνα Μερκούρη):

Τι έχει και κλαίει το παιδί
Κανείς δεν βγήκε για να δεί
Μα το λυπήθηκε η αυγή
Που πόνεσε τόσο πολύ.

Στο παραθύρι το κλειστό
Κλαίει το παράπονό του
Ένα παιδί που αγάπησε
Κι έμεινε μοναχό του
 
"Την αγαπούσα παραδέχομαι"

 
Το παραδέχεται πώς την αγαπούσε όμως (Σε στίχους Πυθαγόρα μουσική Ζακ Ιακωβίδη με ερμηνευτή τον Γιάννη Πάριο):

Την αγαπούσα παραδέχομαι
Ήταν το δεύτερο εγώ μου.
 
"Στα βράχια της Πειραϊκής"

Γι’ αυτό και πήγε στα βράχια της Πειραϊκής (Σε στίχους Πυθαγόρα μουσική Νάκη Πετρίδη με ερμηνευτή τον Στέλιο Καζαντζίδη) και ονειρεύεται πως:
Παντρεύεται με την μικρή που τον κατάντησε μπεκρή.
 
Κλαίει ο Στέλιος ο μπεκρής
Πονάει για την μοίρα του και για τον χαρακτήρα του
Και για την άπιστη μικρή που τον κατάντησε μπεκρή.


 
"Μη φεύγεις μη”

Έτσι μπορεί να οδηγηθεί στις εσχατιές της ξεφτίλας και γονατιστός να την εκλιπαρεί φωνάζοντας “Μη φεύγεις μη”

(Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Mallory-Renard
Ερμηνευτές: Γιάννης Πάριος)

Μη φεύγεις μη, με πόνο σου φωνάζω,
σαν ναυαγός στο κύμα σ' αγκαλιάζω.
Μη φεύγεις μη, χωρίς εσένα χάνομαι, το αισθάνομαι.
Δεν μπορώ, το τέλος μου είν' εδώ.

Μη φεύγεις μη, με δάκρυα στο λέω,
το λάθος μου θά 'ναι το τελευταίο.
Μη φεύγεις μη, κι αν έχω φταίξει νιώσε με
και σώσε με μια στιγμή απ' την καταστροφή.

Στον κόσμο αυτό τι θά 'χω να λέω πως υπάρχω,
δεν θά 'ναι πια δικός μου ούτε κι ο εαυτός μου,
σα νά 'μαι κυπαρίσσι, βοριάς θα με τσακίσει αν θα σε χάσω.
 
"Πετραδάκι-πετραδάκι"
 
Ο αφελής και απληροφόρητος άνδρας δεν μπορεί να καταλάβει πως μία γυναίκα δεν παντρεύεται ποτέ παρακατιανό ή και ίσο αν μπορεί να βρεί κάποιον με λεφτά. Το βέβαιο είναι πως θα περιφρονήσει ένα σπίτι που φτιάχτηκε “Πετραδάκι–Πετραδάκι”

(Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Ερμηνευτές: Μιχάλης Μενιδιάτης)

Πετραδάκι-πετραδάκι
για τα σένα το ’χτισα
της αγάπης το τσαρδάκι
κι όμως δε σ’ απόχτησα.

Τα ψηλά τα σκαλοπάτια
όσες τ’ ανεβήκανε
βρήκαν πλούτη, μεγαλεία
μα καρδιά δε βρήκανε.

Για μια πλούσια αγάπη
τη δική μου πρόδωσες
και το ταπεινό τσαρδί μου
μου το περιφρόνησες.

Φλόγες άναψα ένα βράδυ
το τσαρδάκι το ’καψα
κι ύστερα πάνω στη στάχτη
μοναχός μου έκλαψα.

"Όταν πίνει μια γυναίκα"

Στα μπεκρουλιάσματα δεν πάει πίσω η γυναίκα αν και το όνομα το έχει ο άνδρας. Η γυναίκα μπεκρουλιάζει μόνη της και έτσι κανείς δεν τη βλέπει για να την κατηγορήσει
Έτσι (σε στίχους Πυθαγόρα, μουσική Βασίλη Βασιλειάδη με ερμηνεύτρια την Χαρούλα Αλεξίου):

Όταν πίνει μια γυναίκα κι όταν παραφέρεται
Μη την επαραξηγείτε πως πονάει δεν ξέρετε.

Όταν πίνει μια γυναίκα κάθε βράδυ μ’ άλλονε
Έχει ζήσει κάποιο δράμα και καημό μεγάλονε

Μού λέτε πιά να μην μεθώ γιατί δεν επιτρέπεται
Μα της καρδιάς μου τον καημό εσείε δεν τον εξέρετε.

"Σβήσε με κυρά μου απ’ τα τεφτέρια σου"

Σύντομα ο απατημένος άνδρας θα συνειδητοποιήσει πως τά έχει μπλέξει με μία διπρόσωπη και απηυδυσμένος θα πεί (Σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, μουσική Αντώνη Ρεπάνη με ερμηνευτή τον Αντώνη Ρεπάνη):

Σβήσε με κυρά μου απ’ τα τεφτέρια σου
Κι άντε να ανταμώσεις ξανά τα ταίρια σου

Στα όπα – όπα σ’ είχα και σε ζηλεύανε
Να βρούνε τέτοιον άνδρα κι άλλες γυρεύανε

Δώσε την καρδιά σου σε άλλο πρόσωπο
Και μαζί του τώρα παίξε ρόλο διπρόσωπο

"Έχω μια υποψία που ζυγώνει"

Ταυτόχρονα όμως θα τον τρώει η αγωνία σπαράζοντας (σε στίχους Πυθαγόρα, μουσική Gerrato - Ferez με ερμηνευτή τον Γιάννη Πουλόπουλο):

Έχω μια υποψία που ζυγώνει σαν μπόρα
Θέλω απάντηση τώρα απ’ το άγχος να βγώ

Αν δεν είσαι αυτή που είσαι
Πως στ’ αλήθεια μ’ αγαπούσες
Μια ζωή να προσποιείσαι
Πώς μπορούσες;
Πώς μπορούσες;
 
"Δεν φταίς εσύ"

Σύντομα όμως θα κατανοήσει πως (Σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, μουσική Απόστολου Καλδάρα με ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα):

Δεν φταίς εσύ, η φαντασία μου τα φταίει
Που σ΄έπλασε όπως ήθελε αυτή

Μά ποιο είν΄ εκείνο το όνειρο που βγαίνει πάντα αλήθεια
Και δεν αφήνει χαρακιές στις περισσότερες καρδιές
Και μια πληγή στα στήθια

Δεν φταίς εσύ, η φαντασία μου τα φταίει
Γι αυτό μην κλαίς που φεύγω βιαστικά
Σε μένα πιά ταιριάζει για να κλάψω
Για της καρδιάς μου τα χαμένα ιδανικά.

"Μάνα μου δεν σε άκουσα"

Η μάνα του όμως σαν γυναίκα που είναι τον προειδοποίησε έτσι όταν το κατάλαβε φώναξε “Μάνα μου δεν σε άκουσα”

(Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Ερμηνευτές: Γιώργος Νταλάρας)

Κάτω στο ρέμα κάτω στον ποταμό
βγαίνει τις νύχτες μια μάγισσα

Ήμουν αγόρι θλιμμένο και χλωμό
κάτω στο ρέμα κάτω στον ποταμό
ήμουν καράβι και ναυάγησα

Μάνα μου την αγάπησα μάνα μου δε σε άκουσα
μάνα μου μαυροφόρα με μάνα μου και συγχώρα με

Κάτω στο ρέμα κάτω στη ρεματιά
σαν το λαβάκι με λάβωσε

Τρέχει το αίμα μου μαύρο απ' την καρδιά
κάτω στο ρέμα κάτω στη ρεματιά
ήταν αγάπη και με σκλάβωσε

Μάνα μου την αγάπησα μάνα μου δε σε άκουσα
μάνα μου μαυροφόρα με μάνα μου και συγχώρα με

"Βασανιστήρια μου έκανες πολλά"

Κάθε περιφρονημένος, αδύναμος, αδικημένος και ανήμπορος θα ελπίσει στην “Θεία δικαιοσύνη” αγνοώντας την Αισώπεια ιστορία για την “Θεία και την ανθρώπινη δικαιοσύνη” λέγοντας “να δείς κι εσύ τι έχεις να πάθεις στον άλλο κόσμο” (Σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, μουσική Σταύρου Τζουανάκου και Ερμηνευτές την Βίκυ Μοσχολιού και τον Σταύρο Τζουανάκο)

Βασανιστήρια μου έκανες πολλά
Και η αγάπη που σου είχα πήγε στράφι
Μά είναι και θεός που βλέπει από ψηλά
Και ένα-ένα στο τεφτέρι του τα γράφει.

Κι αν τσαλαπάτημα είμαι καθενός
Και μες στον βούρκο που με πέταξες κυλιέμαι
Μά είναι και θεός που βλέπει από ψηλά
Και με την σκέψη αυτή παρηγοριέμαι

"Δεν πιστεύω πιά γυναίκα"

Σύντομα λοιπόν θα πεί (σε στίχους Πυθαγόρα, και μουσική
Απόστολου Καλδάρα)

Δεν πιστεύω πιά γυναίκα γιατί έπαθα ζημιές
Οι εννιά από τις δέκα φέρνουνε καταστροφές

Κάνε μου αν θές παρέα
Μα γι’ αγάπες μη μου λές.


"Θα υπάρχω θές δεν θές"

Ή θα βαυκαλίζεται πιστεύοντας πως “θα υπάρχω θές δεν θές”

(Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Ερμηνευτές: Δήμητρα Γαλάνη)

Νομίζεις πως, όταν φιλήσεις άλλα χείλη,
από αγάπη σου θα γίνω κάποια φίλη.
Νομίζεις πως, όταν θα φύγεις το πρωί,
δε θα υπάρχω στη δική σου τη ζωή.

Θα υπάρχω, θες δε θες,
δεν ήταν όνειρο το χθες,
ούτε κι εγώ καμιά σκιά του δειλινού.
Ήμουν μια ζεστή καρδιά
κι αν δίπλα σου δε θα ’μαι πια,
θα ’μαι ανάμνηση και καταχνιά στο νου.

Νομίζεις πως, όταν την πόρτα μου περάσεις,
την ιστορία μας αμέσως θα ξεχάσεις.
Νομίζεις πως, έξω στο δρόμο όταν βγεις,
από την
παρουσία μου θ’ απαλλαγείς.

"Μ’ εκδικήθηκε"

Κάποια μέρα όμως θα περάσει μπροστά του με τον φίλο της και αυτός θα σπαράξει "Μ’ εκδικήθηκε”

(Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Βασίλης Βασιλειάδης
Ερμηνευτές: Τόλης Βοσκόπουλος)

Πέρασε σήμερα μπροστά μου με το φίλο της
και με κοιτάξανε και οι δυο ειρωνικά
και ενώ την έχασα και έκλαψα κι ησύχασα
άρχισα πάλι να πονάω ξαφνικά
σαν την αντίκρισα μπροστά μου
μάτωσε πάλι η καρδιά μου

Πέρασε σήμερα μπροστά μου με το φίλο της
και με κοιτάξανε και οι δυο ειρωνικά

Μ' εκδικήθηκε
ήξερε πως την αγαπούσα
και πως ακόμα τη ζητούσα
δε με λυπήθηκε
Μ' εκδικήθηκε

Σαν την αντίκρισα μπροστά μου
μάτωσε πάλι η καρδιά μου
Πέρασε σήμερα μπροστά μου με το φίλο της
και με κοιτάξανε και οι δυο ειρωνικά
"Ένα μαυρομάνικο μαχαίρι είναι η αγάπη σου"

Αφού (σε στίχους Πυθαγόρα, μουσική Απόστολου Καλδάρα με ερμηνευτή τον Στέλιο Καζαντζίδη):

Ένα μαυρομάνικο μαχαίρι είναι η αγάπη σου
Όταν το πετάς και δεν με κόβει αμολάς το δάκρυ σου
(……. )
Όμως που το πάς και τι γυρεύεις
Δεν μου ξεκαθάρισες.
 
"Κάνεις μεγάλο λάθος"

Μερικοί όμως άρχισαν να αντιλαμβάνονται τι γίνεται γύρω τους και αρνούνται να υποκύψουν λέγοντας “Κάνεις μεγάλο λάθος”
(Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Ερμηνευτές: Γιώργος Νταλάρας)

Αν θύμα σου με θεωρείς
κάνεις μεγάλο λάθος

Παρεξήγησες νομίζω που σ' αγαπώ
με φαντάστηκες παιχνίδι σου βολικό
και το πέρασες για πάθος ερωτικό
της αγάπης μου το βάθος
μα έχεις μεγάλο λάθος

Με τους πολλούς σου θαυμαστές
εμένα μη με βάζεις

Αν μαζί σου κάνω τρέλες και τ' απαιτώ
την καρδιά σου να κερδίσω μόνο ζητώ
μα αν εσύ αλλιώς το πιάνεις το θέμα αυτό
και στο νου σου άλλα βάνεις
λάθος μεγάλο κάνεις

"Το παρελθόν τους είναι βαρύ"

Ενώ συνειδητοποιούν πως “το παρελθόν τους είναι βαρύ”

(Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Μπάμπης Μπακάλης
Ερμηνευτές: Βίκυ Μοσχολιού)

Αμφιβολία δεν χωρεί
Πως είχα παρελθόν βαρύ
Γι’ αυτό κι αγάπες δεν περνούσαν στο μυαλό μου
Γιατί θα ’ρχόταν η στιγμή
Με τιποτένια αφορμή
Θα μου χτυπούσες διαρκώς το παρελθόν μου

Μα εσύ κατόρθωσες ευθύς
Μες στη ζωή μου να χωθείς
Και μού ’πες χίλια παραμύθια να με πείσεις
Αφού δεν είχες την ψυχή
Και λίγη θέληση καλή
Το παρελθόν μου το καλό να συγχωρήσεις

Τραβώ τον δρόμο μου λοιπόν
Με το βαρύ μου παρελθόν
Με τις ελπίδες και τα όνειρα χαμένα
Κι αν έχεις λίγη ανθρωπιά
Πειράματα μην κάνεις πια
Πάνω σε έρημα κορμιά βασανισμένα

"Το τελευταίο βράδυ του"

Απελπισμένος πιά αποφασίζει να βάλει τέλος στη γελοία ζωή του δηλώνοντας ευθαρσώς πως είναι “Το τελευταίο βράδυ του”

(Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Στέλιος Καζαντζίδης
Ερμηνευτές: Σωτηρία Μπέλλου, Στέλιος Καζαντζίδης)

Το τελευταίο βράδυ μου
απόψε το περνάω
Κι όσοι με πίκραναν πολύ
τώρα που φεύγω απ’ τη ζωή
Όλους τους συγχωρνάω

Όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
Σα λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή

Εκεί που πάω δεν περνά
το δάκρυ και ο πόνος
Τα βάσανα και οι καημοί,
εδώ θα μείνουν στη ζωή
Κι εγώ θα φύγω μόνος

Όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
Σα λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή

Δυο πόρτες έχει η ζωή,
άνοιξα μια και μπήκα
Σεργιάνισα ένα πρωινό,
κι ώσπου να ’ρθει το δειλινό
Από την άλλη βγήκα

Όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
Σα λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή

"Για μένα βράδιασε"

Αν δεν την κοπανήσει από την ζωή τότε «θα υπάρχει μόνο για να ζεί τον χωρισμό» τραγουδώντας "Για μένα βράδιασε"

(Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Ερμηνευτές: Γιάννης Πουλόπουλος)

Υπάρχουν σπίτια που γελούν
και άνθρωποι που τραγουδούν

Κι εγώ το πόνο μου
τον έχω δρόμο μου
και για τραγούδι μου
λιγμό και στεναγμό
Για μένα βράδυασε
ο κόσμος άδειασε
υπάρχω μόνο για να ζω
τον χωρισμό

Βλέπω γιορτές στην γειτονιά
δρόμους που παίζουν τα παιδιά

Κι εγώ στην άκρη μου
κρύβω το δάκρυ μου
και κάνω τάχα πως γελώ
πως τραγουδώ
Για μένα βράδυασε
ο κόσμος άδειασε
υπάρχω μόνο για να ζω
τον χωρισμό


"Μια γυναίκα, μια αγάπη, μια ζωή"
 
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική:
Ερμηνευτές: Τόλης Βοσκόπουλος

Στον καθρέφτη σου στολίζεσαι να φύγεις
και τα δάκρυά μου δεν σε συγκινούν
κι όπως βιαστικά το βήμα σου ανοίγεις
απ' την σκέψη μου, όσα ζήσαμε περνούν

Μια γυναίκα, μια αγάπη, μια ζωή
σε μια βραδυά τα χάνω
αγαπημένη μου μορφή
όπως θα σβήνεις στην στροφή
ας ήταν να πεθάνω

Κάποιος άλλος την καταστροφή μου είδε
ποιος περίμενε πως δεν θα έχω εγώ
ούτε δύναμη να σου φωνάξω μείνε
ούτε δικαίωμα συγγνώμη να σου πω
"Ο ρόλος ο δεύτερος"
 
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Βασίλης Βασιλειάδης
Ερμηνευτές: Τόλης Βοσκόπουλος

Το παιχνίδι που παίζεις εις βάρος μου
δεν ανέχομαι να συνεχίσω
την αγάπη μου την κάνω θάρρος μου
(και θα φύγω χωρίς να δακρύσω) δις

ρεφραίν

Δεν μου πάει ο ρόλος ο δεύτερος
και τον πρώτο να τοω έχει άλλος
προτιμάω να ζήσω ελεύθερος
και ας είναι ο καημός μου μεγάλος
Δεν μου πάει ο ρόλος ο δεύτερος
και τον πρώτο να τον έχει άλλος.

Μου 'χες πει πως δεν πρέπει να φαίνομαι
στη ζωή σου γλυκιά μου κυρία
μα να είμαι εγώ δεν ανέχομαι
ο κομπάρσος σε μιά ιστορία
"Οι αισθηματίες"
 
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Ερμηνευτές: Στέλιος Καζαντζίδης

Σε άσχημη κατάσταση το φίλο μου τον βρήκα,
αμίλητος με βλέπει, μα στην καρδιά του μπήκα.
Τα χείλη του ήταν κίτρινα, τα μάτια του κομμένα
και έκλαψα μαζί του κι εκείνονε και μένα.

Γιατί να είμαστε κι οι δυο αισθηματίες,
γιατί να μπλέκουμε σε παλιοϊστορίες;
Αφού στον κόσμο λιγοστές είν’ οι κυρίες,
γιατί να είμαστε λοιπόν αισθηματίες;

Φίλε, δεν είμαστε άτυχοι κι αν όλα δεν μου τα ’πες,
απλούστατα κι οι δυο μας πιστέψαμε σ’ αγάπες.
Είναι η καρδιά μας ένοχη και στον γκρεμό μάς πάει,
πληγώνεται, πονάει, αλλά ξαναγαπάει.
"Πάρτε με χελιδονάκια"
 
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Ερμηνευτές: Τόλης Βοσκόπουλος

Να 'χα φτερά, να 'χα καρδιά,
καρδιά να μη ραγίζει
να πέταγα κι εγώ μακριά,
που η σκέψη δε γυρίζει
που η σκέψη δε γυρίζει

Πάρτε με χελιδονάκια,
πάρτε με σταυραετοί
από τούτα τα σοκάκια
που σκλαβώθηκα γι αυτή
Δώς μου Χριστέ και Παναγιά
τη δύναμη να φύγω

Με τυραννάει μια καρδιά
και βήμα δεν ανοίγω
και βήμα δεν ανοίγω
"Πίσω από τις καλαμιές"
 
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Ερμηνευτές: Μαρινέλλα

Πίσω από τις καλαμιές
ήρθες στον ύπνο μου εχτές
και με φιλούσες στα μαλλιά
και ξαναζούσα τα παλιά.

Νά ΄ταν ο πόνος μια ματιά
το δάκρυ μια σταλαματιά
να ΄ταν φτερό ο χωρισμός
να τονε πάρει ο ποταμός.
Θά ΄ταν αλήθεια κι οι στιγμές
πίσω από τις καλαμιές.

Πίσω από τις καλαμιές
σ' άνοιξα χέρια κι αγκαλιές,
κι ήσουν δικός μου ως το πρωί
αλλά με ξύπνησ΄ η ζωή.
"Σε συγχωρώ"

Σε συγχωρώ (Βοσκόπουλος)

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Ερμηνευτές: Τόλης Βοσκόπουλος

Απόψε γύρισες και κλαις
στην αγκαλιά μου επάνω
Κι αν πίκρες μού δωσες πολλές
πώς θες αλλιώς να κάνω

Σε συγχωρώ
Τον εαυτό μου πώς μπορώ να τιμωρήσω
Σαν το νερό
τις αμαρτίες και τα λάθη σου θα πιω

Εσύ χαμήλωσε το φως
κι υπόσχεση σου δίνω
Θα σου σταθώ σαν αδερφός
σαν άνδρας θα σε κρίνω


"Τι θέλεις από μένανε"
 
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Ερμηνευτές: Στέλιος Καζαντζίδης

Τι θέλεις από μένανε
και μου χτυπάς τα μεσάνυχτα;
Για μας τους δυο είναι αργά,
για σένα δεν υπάρχω πια.

Πες πως μ' είδες εχθές
στ' όνειρό σου
όνειρο μέσα στα πολλά.
Πες πως ήμουνα ένας γνωστός σου
μέσ' στο πλήθος που κυλά.
Ο παλιός, ο καλός άνθρωπός σου
τώρα δεν υπάρχει πια.

Τι θέλεις από μένανε
και μου ξυπνάς πάλι τα παλιά;
Δεν έχω χείλια για φιλιά
και δάκρυα για να κλάψω πια.

Πες πως μ' είδες...



ΠΗΓΗ: