«...τών δέ μνωμένων αυτού την θυγατέρα τον επιεική του πλουσίου προκρίνας, έφη ζητείν άνδρα χρημάτων δεόμενον μάλλον ή χρήματα ανδρός...», «και απ’ αυτούς που ζήτησαν την κόρη του προτίμησε έναν έντιμο από έναν πλούσιο λέγοντας πως ζητεί άνθρωπο που να έχει ανάγκη από χρήματα όχι χρήματα που να έχουν ανάγκη από άνθρωπο».
Πλούταρχος Θεμιστοκλής ΧLVIII
Μικρό λεξικό για την χρήση των ανδρών
Αυτή η συνεχής αυτοϋποτίμηση της γυναίκας μπροστά στον άνδρα, έχει σαν συνέπεια την χρησιμοποίηση από την γυναίκα μιας συνθηματικής γλώσσας, κατανοητής μόνο μεταξύ των γυναικών, αλλά ακατανόητης από τον άνδρα, που πιάνεται από το γράμμα των λέξεων, θα του ήταν ωφέλιμο να προμηθευτεί έναν κώδικα της γυναικείας επικοινωνίας και να φτιάξει ένα είδος λεξικού πού θα μπορούσε να το συμβουλεύεται κάθε φορά που θ' ακούει μια απ' αυτές τις καθιερωμένες φράσεις, για να καταλαβαίνει περί τίνος πρόκειται. Να μερικά παραδείγματα (κάτω από το πρωτότυπο, υπάρχει η ερμηνεία στην αντρική γλώσσα):
Κώδικας: Ο άνδρας πρέπει να μπορεί να με προστατεύει.
Ερμηνεία: Ο άνδρας πρέπει να μπορεί να με προστατεύει από κάθε δυσάρεστη σκοτούρα (από τι άλλο θα μπορούσε να την προστατεύσει; Από τους κλέφτες ; Από τον πυρηνικό πόλεμο;).
Κώδικας: Θέλω να νιώθω ασφαλής κοντά σ' έναν άνδρα:
Ερμηνεία: Πρέπει να με απαλλάσσει από κάθε χρηματική έγνοια.
Κώδικας: Έχω ανάγκη να θαυμάζω έναν άνδρα.
Ερμηνεία: Για να καταδεχτώ να του ρίξω μια ματιά, θα πρέπει να είναι πιο έξυπνος από μένα, να έχει περισσότερη συναίσθηση των ευθυνών του, να είναι πιο δυνατός, πιο εργατικός. Διαφορετικά, τι τον θέλω;
Κώδικας: Μόλις το ζητήσει ο άνδρας μου, θα σταματήσω από την δουλειά μου.
Ερμηνεία: Μόλις θα έχει αρκετά χρήματα θα μένω σπίτι ή θα δουλεύω πολύ λιγότερο από αυτόν.
Κώδικας: Δεν ζητάω παρά ένα μόνο πράμα, να τον κάνω ευτυχισμένο.
Ερμηνεία: Θα κάνω ότι μπορώ για να μην αντιληφθεί ποτέ του ως ποιο σημείο τον εκμεταλλεύομαι.
Κώδικας: Θα τον απαλλάξω από όλες τις μικροσκοτούρες...
Ερμηνεία: ... για να μην σταματήσει ποτέ να δουλεύει.
Κώδικας: Δεν θα ζω παρά μόνο για την οικογένεια μου
Ερμηνεία: Δεν θα δουλέψω ποτέ πια στη ζωή μου. Ας κάνει αυτός την μεγαλύτερη προσπάθεια...
Κώδικας: Δεν είμαι υπέρ της χειραφέτησης της γυναίκας
Ερμηνεία: Όχι δα και τόσο ηλίθια! Όταν μπορώ να έχω έναν άνδρα που να δουλεύει για μένα...
Κώδικας: Επιτέλους, ζούμε στην εποχή των ίσων δικαιωμάτων.
Ερμηνεία: Προπαντός μην φανταστείς ότι θα με διατάξεις τι να κάνω επειδή εσύ μου φέρνεις τα χρήματα.
Κώδικας: Είμαι τόσο τρομερά αδέξια.
Ερμηνεία: Πρέπει να με απαλλάξει από αυτή την δουλειά. Διαφορετικά τι τον χρειάζομαι;
Κώδικας: Ο σύζυγος μου τα ξέρει όλα.
Ερμηνεία: Είναι η Μικρή Εικονογραφημένη Εγκυκλοπαίδεια, ο κακομοίρης...
Κώδικας: Όταν υπάρχει αγάπη, δεν χρειάζονται πιστοποιητικά ειλικρίνειας.
Κώδικας: Όταν υπάρχει αγάπη, δεν χρειάζονται πιστοποιητικά ειλικρίνειας.
Ερμηνεία: Κάνει ακόμα τον δύστροπο, άστον και θα τον κανονίσω στο κρεβάτι.
Κώδικας: Τον αγαπώ και άλλα τέτοια σαχλά.
Κώδικας: Τον αγαπώ και άλλα τέτοια σαχλά.
Ερμηνεία: "Α! όλα κι' όλα, δουλεύει με την ψυχή του.
Τις φράσεις αυτές οι γυναίκες τις προφέρουν μόνο όταν απευθύνονται κατευθείαν στο σύζυγο ή τον σύντροφό τους, ή όταν μπορεί να τις ακούσει. Αναμεταξύ τους, όταν τύχει να μιλήσουν για τους άνδρες, πράμα σπανιότατο, εκφράζονται εντελώς κανονικά, σαν να αντάλλαζαν ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο χρησιμοποίησης ενός οικιακού σκεύους που η χρησιμότητα του, άλλωστε, δεν αμφισβητείται από καμιά τους. Σε μια φράση σαν την παρακάτω π.χ. «Δεν μπορώ πια να φορέσω αυτό το παλτό ή το φουστάνι, ο φίλος μου δεν μπορεί να το υποφέρει», η μνεία του φίλου δεν περιέχει καμιά συναισθηματική αξία (το πολύ - πολύ όση η ίδια η γυναίκα δίνει στο παλτό της η στο φουστάνι της). Ο τόνος πού χρησιμοποιεί σημαίνει κάτι σαν και τούτο: «θα πρέπει πάντως να του δώσω αυτή την χαρά, αυτού πού κάνει ότι του ζητήσω».
Τις φράσεις αυτές οι γυναίκες τις προφέρουν μόνο όταν απευθύνονται κατευθείαν στο σύζυγο ή τον σύντροφό τους, ή όταν μπορεί να τις ακούσει. Αναμεταξύ τους, όταν τύχει να μιλήσουν για τους άνδρες, πράμα σπανιότατο, εκφράζονται εντελώς κανονικά, σαν να αντάλλαζαν ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο χρησιμοποίησης ενός οικιακού σκεύους που η χρησιμότητα του, άλλωστε, δεν αμφισβητείται από καμιά τους. Σε μια φράση σαν την παρακάτω π.χ. «Δεν μπορώ πια να φορέσω αυτό το παλτό ή το φουστάνι, ο φίλος μου δεν μπορεί να το υποφέρει», η μνεία του φίλου δεν περιέχει καμιά συναισθηματική αξία (το πολύ - πολύ όση η ίδια η γυναίκα δίνει στο παλτό της η στο φουστάνι της). Ο τόνος πού χρησιμοποιεί σημαίνει κάτι σαν και τούτο: «θα πρέπει πάντως να του δώσω αυτή την χαρά, αυτού πού κάνει ότι του ζητήσω».
Όταν συζητάνε μεταξύ τους για τις καταστάσεις πού θα τους επέτρεπαν να διαλέξουν αυτόν ή εκείνον τον άνδρα, δεν μιλάνε ποτέ για την κατωτερότητα τους σε σχέση μ’ αυτόν, ή ότι θα πρέπει να τις προστατεύσει (μια τέτοια βλακεία θα προκαλούσε γενική θυμηδία), ή ακόμα για «τον θαυμασμό» πού θα πρέπει να προκαλέσει σ’ αυτές. Θα όμως ίσως κάνουν λόγο, για το επάγγελμα πού θα προτιμούσαν (γι’ αυτόν). Με την λέξη «επάγγελμα», υπονοούν την ποιότητα ζωής, την σπουδαιότητα της διατροφής, της σύνταξης, της σύνταξης χηρείας, καθώς και των δόσεων της ασφάλειας που θα μπορεί να πληρώνει κανονικά. Έκτος και δηλώσουν καθαρά και ξάστερα: «Ο σύζυγος μου θα πρέπει να έχει μερικά χρονάκια και μισό κεφάλι, τουλάχιστο, πιο πολύ από μένα, και πιο πολλή εξυπνάδα». Και πράγματι, δεν είναι καθόλου παράξενο - είναι πολύ φυσικό - ο πιο ηλικιωμένος, ο πιο έξυπνος και ο πιο δυνατός να συντηρεί τον πιο νέο, τον πιο αδύνατο και τον πιο κουτό.
ΠΗΓΗ:
