2010-12-09

ΤΑΓΜΑ ΛΕΣΒΙΩΝ - ΘΕΟΣΟΦΙΚΟ-ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΟ-ΝΕΟΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΟ-ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟ ΚΥΚΛΩΜΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΜΕ ΧΑΡΤΟΠΑΙΓΝΙΑΚΟ ΠΡΟΚΑΛΥΜΜΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ - Περιγραφή της σωματικής κακοποίησης της (17χρονης τότε το 1981-82) από τον Μήτσο Κ.


Περιγραφή της σωματικής κακοποίησης της (17χρονης τότε το 1981-82)  από τον Μήτσο Κ.

[θύμα]-  Όταν ήρθαμε λοιπόν πίσω, μου μίλαγε καλά, και μόλις γυρίσαμε στο σπίτι, ανοίγουμε την πόρτα… μας ανοίγουνε την πόρτα εμ πάση περιπτώσει, μπαίνουμε μέσα… ε… προχωράω εγώ και πάω προς το δωμάτιό μου… προς την κρεβατοκάμαρα. Εκείνος μπαίνει στο σαλόνι, κάθεται, και αλλάζει τελείως απότομα ύφος, από κει που… από κει που ήταν καλός, και γλυκός, και ήρεμος, γυρνάει και κάνει “πάρτε τη, δεν γίνεται τίποτα μ’ αυτήν, δεν αλλάζει, με καμία περίπτωση, εεε… απέτυχα, και δεν μπορώ να κάνω τίποτ’ άλλο”.

[θύμα]-  Βέβαια ήταν συνεννοημένοι. Άσχετα που εγώ τώρα πιστεύω ότι αυτός ήθελε να πάρει και μερίδιο. Είναι τραγική η κατάσταση. Λοιπόν…

[θύμα]-  Ναι τον έβρισα. Και λέει “πάμε γρήγορα να φύγουμε”, και σηκώνονται να φύγουνε και λέει “καληνύχτα σας”, και ‘γώ τ’ άκουσα βέβαια αυτό που έγινε στο δωμάτιο και έπαθα πλάκα. Δεν μπορεί αυτός που πριν ένα λεπτό ήταν γλυκός και μου μίλαγε καλά, ξαφνικά να λέει αυτά τα πράγματα. Μπορούσε να μου το είχε πει και μένα, ότι «ξέρεις παιδάκι μου ότι προσπάθησα να σε πείσω και δεν τα κατάφερα», ή ότι δήποτε. Δηλαδή το παιγνίδι που μου έκανε ήταν χονδροειδέστατο. Μου μίλαγε καλά και γλυκά… μ’ αγκάλιαζε και ξαφνικά γυρνάει και λέει “πάρτε την, δεν μπορώ να κάνω τίποτ’ άλλο, αυτοί αγαπιούνται”, είπε κάτι τέτοιο, κι ότι κατάλαβε,…

[θύμα]-  …“κι εγώ δεν έχω καμία δουλειά μεταξύ τους”, και είμαστε παιδάκια τότε, δεκαεπτά και δεκαοκτώ χρονών. Λοιπόν, “πάμε γρήγορα να φύγουμε” με ???ασμούς, και “καληνύχτα σας”. Ε εγώ τα ‘παιξα πίσω απ’ το δωμάτιο μ’ αυτά που άκουσα και γυρνάω και λέω “στο διάολο”. Είπα τίποτα κακό; Μου έκανε αυτό το πράγμα που μου έκανε και που γύρισα και είπα ένα “στο διάολο”; Ε και γύρισε πίσω, μ’ έριξε κάτω στο πάτωμα, και άρχισε να με κλωτσάει, μου ‘σπασε τα γυαλιά, τα οποία ποτέ δεν αντικατέστησε, μου ‘σπασε τα γυαλιά…

[θύμα]-  Ποτέ. Κανένας δεν μου τα αντικατέστησε. Τα κόλλησα με ζελοτέϊπ εκεί πέρα, και μετά έπεσε, (εννοεί ο φακός), επειδή είχε κοπεί κάθετα ο σκελετός, δεν το κράταγε το ζελοτέϊπ το τζάμι, ανοίγει και σπάει και ήταν τα γυαλιά μουντά. Και επειδή αγόρασα εκείνη την περίοδο φακούς…

[θύμα]-  …κλώτσαγε μέχρι να κατουρηθώ. Και δεν καταλάβαινα τι γινότανε. Λέω τι είναι αυτό. Νερό. Από πού;

[θύμα]-  Ναι, κατουρήθηκα. Και…



ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...