Περιγραφή του Χαρτοπαιγνιακού Κυκλώματος γυναικών.
[θύμα]- Την είχανε πάρει στο διπλανό διαμέρισμα και έπαιζε να μαθαίνει χαρτιά στην Δωδώνης που μέναμε όταν ήμασταν πιτσιρίκια, και ήμασταν και μεις στο διπλανό διαμέρισμα και παίζαμε με τα παιδάκια της άλλης γυναίκας.
[θύμα]- Την μαθαίνανε. Δεν υπήρχε καρέ εκείνη την ημέρα συγκεντρωμένοι. Την μαθαίνανε τι να κάνει. Έλα να σε μάθουμε για να μπεις και ‘σύ στην παρέα, η οποία παρέα αυτή ήτανε τα άτομα που υπάρχουν ακόμα και σήμερα.
[θύμα]- Ήταν όλες γυναίκες εμ πάσει περιπτώσει. Και μπήκε σ’ αυτήν την παρέα και η μάνα μου. Και θυμάμαι ένα αστείο περιστατικό, που μαθαίνανε την μάνα μου, και λέει κάποια στιγμή η μάνα μου της [όνομα αδελφής], πήγαινε δίπλα να δεις, ξύπνησε ο μπαμπάς, που κοιμότανε; Φεύγει η [όνομα αδελφής] λοιπόν μικρό κοριτσάκι, πάει δίπλα στο σπίτι εκεί στο διαμέρισμα, ανοίγει, μπαίνει μέσα, μετά από λίγο ξαναγυρνάει. [όνομα αδελφής] ξύπνησε ο μπαμπάς; Όχι, μου ‘πε να πω ότι κοιμάται.
[θύμα]- άμα πάρει σύνταξη τότε εντάξει, θα πεθάνει, το ποσοστό που θα κοπεί θα το κερδίσουν από το ότι πέθανε και δεν είχε έξοδα.
[θύμα]- Εγώ για τον [σύζυγος αδελφής] πιστεύω ότι όταν θα χρειαστεί θα τον τελειώσουν. Είναι κοντά εξήντα χρονών τώρα.
[θύμα]- Ναι δεν έχει σημασία ότι θα είναι εξήντα χρονών, αλλά να πέθαινε στα εξήντα του, που θα μπορούσε και το παιδί του να το χρειαστεί κάποια στιγμή, και στα εξήντα και στα εβδομήντα. Έτσι; Λοιπόν. ¨Όταν θ’ αρχίσει να τους γίνεται βάρος, ο [σύζυγος αδελφής] είναι τελειωμένος. Θα περάσει πρώτα από ψυχολογικό πόλεμο, θα καταρρεύσει, θα ‘ρθουνε κα’ ‘να δυο αρρώστιες, και μετά τέρμα, πάει.
[θύμα]- Αυτά τα κάνουνε οι μεγάλες. Δεν τα κάνουνε οι μι…
[θύμα]- …οι μικρές.
[θύμα]- Οι μεγάλες αναλαμβάνουνε… την…
[θύμα]- …την ψυχολογική εξόντωση ή… κατ’ αρχάς δεν μπαίνουνε εκεί μικρές κοπέλες.
[θύμα]- Εμένα… είμαι η κόρη της μεγάλης μάγισσας, και με πήρανε κοντά για να προετοιμάζομαι. Δεν παίρνουν μικρές. Κατάλαβες; Υπάρχουν κι άλλες μικρές κοπέλες της παρέας, οι κόρες τους, οι ανιψιές τους, οι οποίες τις πήρανε κοντά να τους δείξουνε τα κόλπα, αλλά φτάνει μέχρι εκεί.
[θύμα]- Όποια ενδιαφέρεται, θα την ξαναπάρουνε μετά τα πενήντα. Στα πενήντα. Στα σαρανταπέντε ας πούμε. Κατάλαβες; Έχουνε βάλει κι άλλες κοπέλες στο κόλπο τις οποίες τις ξέρω.
[θύμα]- Είπαμε για τον ψυχολογικό πόλεμο,…
[θύμα]- Ναι. Άμα διαλυθείς ψυχολογικά, όλα τ’ άλλα είναι πανεύκολα. Ποτά, φάρμακα, τσιγάρο. Και λίγο κλωτσιά ας πούμε έτσι να αιστανθείς ακόμα πιο κατεβασμένος. (χαμογελάει ειρωνικά).
[θύμα]- Ε, το που δένει μ’ εσένα δεν ξέρω, απλώς ξέρω όχι μόνο για τις τρεις αρπαγές,… ε… βλέπω… ότι παίχτηκε… ε… έγινε ψυχολογικός πόλεμος και με ‘σένα προσπάθεια…
[θύμα]- Ναι, ναι, ναι. Έγινε.
[θύμα]- Έγινε. Τώρα, το που κολλάει το πώς και γιατί, δεν ξέρω. Ίσως βρήκανε κάποιο σημείο που μπορούσανε να σε πιάσουνε.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
